💎

July 15, 2024

To My Instant Guardian Angel,

     Hello ate!!! How are you? Sana happy, healthy & safe kayo palagi. By the way, bakit nga po ba 'Instant Guardian Angel' ang sinabi ko? Totoo naman po eh kasi isa po kayo sa mga God sent para sa akin at isa rin po kayo sa mga answered prayers ko noong nagiisa na lang po ako sa huling taon ko sa college. Familiar na po siguro tayo sa isa't isa noon pero hindi lang muna po tayo binigyan ng tadhana ng time para magkakilala na dalawa. Minsan iniisip ko pa rin kung right time ba ang pagkakilala natin dalawa?

    Gusto ko nga po humingi ng pasensiya sa inyo dahil hindi ko po nasabi agad sa inyo noong una tayo nagkita at nagkausap na may pagkaoverthinker, oversensitive at pessimist po ako na tao kaya nung kalagitnaan po ng pagsasama natin ay siguro nabigla rin kayo sa akin. Sa totoo lang po, may mga similarities naman tayong dalawa. Pareho tayong Introvert, Quiet, Adventurous, Bubbly, Caring, Generous, Organized, Trustworthy & NBSB but we also have a different personalities: C.O.C.O.A kayo means (Calm, Open-minded, Confident, Optimistic, Assertive) and flexible person at ako naman, kabaliktaran niyo 😂 (Turbulent, Moody, has a low self-esteem & has difficulty to let go of my hurtful past).

   Ang isa pa natin na pagkakapareho ay we give glory to God for all the beautiful things that He has given to our own lives... kahit medyo lost ako sa sarili ko at nasa negative side pa rin ako. Ang pinakanaapreciate ko rin talaga sa inyo ay yung kahit naipakita ko na sa inyo ang vulnerability & weaknesses ko sa inyo but you still remain cool, consistent, forgiving, nonjudgmental & always ask guidance & strength to our Lord Jesus Christ for overemotional person like me. Grabe kayo. 😭 Kahit minsan sobrang nahihiya na ako sa inyo dahil hindi ako yung tipong basta-basta ko pinapakita ang weaknesses ko sa iba. Masasabi ko rin na you're one of the few people na kahit naiiba ako sa lahat sa mga nakilala niyo pero naramdaman ko pa rin yung appreciation niyo sa akin. 🌻

   Alam niyo rin po ba kahit wala kayo masyadong sinasabi sa akin pero kapag naiisip ko kayo parang naiinspire ako sa inyo. Sa totoo lang, may mga kaibigan na po ako na nonchalant at pinagsasabihan din ako madalas ni Mama pero hindi ko pinapansin at hindi ko rin naman maintindihan  pero pagdating sa inyo, iniisip ko lang kung paano niyo iexpress ang sarili niyo sa ibang tao ay natututo kaagad ako. Siguro nga kayo ang pinadala ni Lord sa akin para matulungan at matuto ako sa inyo kung paano magkaroon na ng character development sa sarili ko and sabi rin kasi ni Lord na 'It's time' to accept & love myself. Isn't amazing? 👏

   Thank you so much for your motivation, patience, prayer & understanding when you were with me for three months. Three months pa lang nagkakilala pero marami na kayo naituro sa akin tulad ng kung paano ihandle at alagaan ang sarili physically, mentally, emotionally & socially (Pati paggamit ng Google Map, kayo rin ang unang nagturo sa akin. 😂) and I already felt the deep yet genuine connection between us. You're one of the authentic, best & unforgettable people that I met during our internship years. Praying you for good health, success on your career & love and more blessings to come in your life at sana marami pa kayo mainspire na katulad ko because YOU DESERVE ALL! 💝

      

                                ~ Yung walang katapusan na pagpapatugtog noong June 2023 😁

Here's my favorite photo of you that captured by me 

with beautiful sunset & irritating photobombers ☺

8 years. 🌟👼🏻

Note: I made this letter for my first guy best friend at same date but 3 years ago. I just want to post this in my blog 'coz why not? He deserves to be remembered & let's also have a little throwback from my JHS years. 💌

Hi Baste!

Do you still remember my nickname to you?

Alam mo ba kung saan ko nakuha ang 'Baste' dahil sa kakabasa ko sa wattpad nun hahaha at tignan mo nga naman tinatawag ko na sa'yo hanggang ngayon. Alam ko rin na ako lang ang tumatawag sa iyo niyan.

Paano nga ba nagstart ang friendship natin? Sa totoo lang, hindi ko na maalala kung sino ba sa atin dalawa ang una nagapproach. Hahaha. Basta ang alam ko lang you were God sent to me.

Alam mo naman na 'loner' ako noon di ba sa school natin? I had two best friends pero hindi ko sila naging kaklase. Minsan lang kami nagkakasabay kumain dahil kasabay na nila kumain sa lunch yung mga kaklase at friend na rin nila kaya ako sumisingit lang ako kahit na puno na sila sa isang table. Nakakaloka noh?

Then everytime may activity at kailangan ng partner. Wala ako mahanap. Kung sino lang ang natira, sila na partner ko.

Until you came.

Grade 9 tayo nun at naalala ko na late ka na nakapagenroll. Naririnig ko rin sa mga kaklase ko nun na may 'New Transferee'. Inisip ko na baka ikaw na ang ipinadala ni Lord sa akin. Tapos narinig ko pa ulit sa mga kaklase ko nun na 'May mga naging kaklase ka pala sa mga kaklase ko.' So I felt a little bit of disappointment. Iniisip na 'loner' na naman ako.

Nung nagtransfer ka, gusto ko ako ang unang magapproach sa'yo pero naunahan ako at saka kaklase kasi natin yung dati mo kaklase nung Elementary yata. Kaya hindi na ako umasa na magiging magkaibigan pa tayo dahil may nakauna na eh. Saka as if naman magugustuhan mo akong kaibigan. Ang boring ko kaya kasama.

Pero mukhang naawa yata sa akin si Lord kaya hindi ko na alam kung paano nagsimula ang lahat. Naramdaman ko na lang na naguusap na pala tayo. Unlike noon na wala ako mahanap na partner pero bigla ka tumabi sa akin sabay sabing 'Tayo na ang magpartner' Hindi ko alam kung ano mararamdaman ko nun. Hindi na rin kita tinanong kung bakit. Pero alam ko sa sarili ko na masaya ako dahil finally may partner na rin ako. 

Naalala ko rin na may group activity tayo nun sa P.E. Kailangan gumawa ng sariling 'waltz' dance at tayo ulit nagpartner nun. Tapos may isa tayong kaklase na kagroup natin na nakiusap sa akin na magpalit daw kami ng partner. Narinig mo rin yun. Yung kaklase naman natin I think pinapili ka pa niya kung sino sa amin dalawa. Sa totoo lang, kinabahan ako nun kasi first of all, comfortable na ako sa'yo at first time ko naramdaman yung ganung feeling. Pero ako pa rin ang pinili mo. Hindi na ulit kita tinanong dahil mas lamang ang kasiyahan ko nun. Kaya nga everytime naririnig ko ang 'Can I Have This Dance?' ng HSM 3, ikaw ang naaalala ko eh.

Meron pa... nung malapit na Valentine's Day, nagpagawa ng valentine card ang English Teacher natin noon at ibigay daw kung sino man gusto mo pagbigyan. Ikaw agad ang pumasok sa isip ko nun pero ako, expected ko na wala magbibigay sa akin. Hahaha. Nung bigayan na ng valentine card, lalapitan na sana kita para ibigay ko yung para sa'yo. Pero sa hindi na naman inaasahan, lumapit ka at may inabot ka sa akin. Isang medium yellow envelope at sa loob ay kulay green na paper na may mga red hearts. Sabihin man ng iba na simple lang yun. But no. Hindi lang basta simple yun dahil iyon ang unang bigay mo sa akin at iyon din ang first letter na nareceive ko sa Valentine's Day from a guy friend.

Kung nandito ka pa sana, ipapakita o isesend ko sa'yo through messenger na nakatago pa yung letter mo sa akin. Sana ganun ka rin sa akin. Kahit wala ka na, nakatago pa rin sana yung letter ko para sa'yo. Sabi mo pa nga roon sa letter mo sa akin, "Give your love to the one who deserves it." Alam mo ba wala pa nakakapagsabi nun sa akin. Ikaw pa lang. Kaya nung nabasa ko iyon, sabi ko sa sarili ko. Kung dumating na yung magiging first boyfriend ko at ang lalaki na nakalaan para sa akin, ipapakilala kita sa kanya kahit sa picture na lang. At saka kung sakali man na nagkaanak ako ng lalaki (kung meron man). Ipapangalan ko rin siya ng 'Sebastian'. Deserve mo maalala, Baste. Ikaw ang first answered prayer ko nung nagiisa ako. 🦋

Yung JS Prom natin, hindi ko na naman inaasahan na first dance natin ang isa't isa. Huhuhu. Grabe ka talaga!

Tapos nung Grade 10 na tayo, bumalik ka na ulit sa dati mong school sa PUI. Oo, naging malungkot ulit ang buhay ko pero nakakatuwa pa rin kasi hindi natatapos ang communication natin dalawa. Sayang nga lang dahil hindi man tayo lumabas para kumain at for bonding na rin. At saka nung malapit na tayo magSHS, ikaw ang unang sinabihan ko na sa UPang ko na itutuloy SHS ko tapos sabi ko pa sa UPang ka na rin at naalala ko na nagshift ako ng ABM kasi gusto ni Mama kunin ko sa college ay HRM kaya lang bumalik ulit ako ng STEM.

Ikaw din ang unang kaibigan ko na tumawag at nakipagvideo call sa akin nung pumunta kami sa Saudi A. Naalala ko rin na humihiling ka ng pasalubong na bag. Nagsend ka pa ng picture nun. Hahaha. Sabi ko 'Ano ako? OFW? Hindi pa nga ako tapos eh.' Kaya chocolates na lang pasalubong ko muna sa'yo pero hindi ko naibigay. ☹️ Tanga ako eh! 😭💔

Sorry, Baste, Sorry..... Hindi ko alam na ganun pala. 😶 Nagulat na lang ako nung chinat ako ni ate Vannessa na 'Wala ka na..." Sa una, hindi ako naniwala pero nung binisita ko ang Profile mo. Like shit. B-Bakit? P-Paano? Alam mo ba nung kinabukasan na yun ay exam namin. Hindi ako masyado nakapagreview nun dahil ikaw ang nasa isip ko at kung ibabalik ko lang time na yun 'Sana hinintay ko na lang kayo ng kasama mo para maibigay ko sa'yo yung gift ko para sa'yo.' Kahit sa  huling pagkakataon ay napasaya kita but it was too late. 🤐

Kaya rito ko natutunan yung "It's now or never" at kapag may gusto kang ibigay na regalo sa isa sa mga mahahalagang tao sa buhay mo ay "It's better to give than regret later." ☺

Who am I really... #unfiltered

Note: I disturbed & asked my favorite person which is my mom - to write my positive & negative traits from early childhood to young adulthood. Sabi ko pa sa kanya "Yung totoo lang at walang echos!". So let's see kung ano ba yung pinagsasabi ng Nanay ko sa akin at kung pasok ba sa mga pinagsasabi ko sa 'Getting to know MI' na ginawa ko. 😐

Early - Middle Childhood

1. When Maybel was still a baby, she's not a crying baby, always smiling & giggling if someone makes her laugh.
2. Pinaggigilan dahil cute
3. Tahimik na bata
4. Umiiyak kapag inaasar o inaaway siya
5. Mahilig maglaro kahit mag-isa niya lang.
6. Marunong nang mag-ayos at maglinis ng bahay pati magbuhat ng gamit.
7. Gusto niya organized lahat ng mga gamit tulad ng mga tsinelas, nakahilera iyan.

Adolescence - Young Adulthood

1. Mahiyain 
2. Like Mama, she also has uncontrollable laughter, and bedroom is her comfort zone.
3. Hindi paakar (Aalis lang ng bahay kapag uutusan o may importanteng lakad.)
4. Organized sa mga gamit.
5. Binibilang muna ang mga lalabahang damit niya.
6. Hindi mapili sa pagkain.
7. Trustworthy
8. Caring
9. Generous
10. Humble
11. Secretive (Iisipin muna kung dapat ba sabihin o hindi.)
12. Sweet
13. Mahilig sa mga surprises 
14. Mahilig siya manood ng mga nakakatawa
15. Manlilibre siya kapag may sapat siyang pera.
16. Pinapahalagahan niya kahit napakaliit na bagay kapag may binigay ka sa kanya.
17. Kapag naggrocery o namalengke kami, gusto niya siya ang magbubuhat ng pinamili.
18. Appreciative in everything 
19. She makes me laugh by sharing some funny jokes, memes or stories.
20. Friendly but too selective sa mga taong nakakahalubilo niya.
21. Hindi mapili sa damit na isusuot. Sometimes, she will ask me kung okay ba yung suot niya o hindi.
22. She could tolerate criticism from other people but deep inside, she would take it personally, overthink & got overemotional.
23. When she is curious something, she will go to me like...

           Maybel: Ma, pwede magtanong?

           Mama: Ano 'yon? (Feeling nervous because sometimes I cannot give her an exact answer that she wants to hear.)

    24. You need to be attentive listener when you are having a conversation with her.

    25. Ayaw niyang ipalinis at ipaayos yung kwarto niya. Gusto niya siya lang.

    26. Laging nagdadoubt sa sarili at minsan, advance mag-isip (Yung hindi mo pa nga iniisip, iniisip na kaagad niya.)

    27. Being lazy & stubborn sometimes when she's not in the mood to listen.

    28. Being mischievous when she's in the good mood such as acting like a kid or playing prank.

    29. Too talkative (Yung inaantok ka na pero siya gusto niya pa makipagkwentuhan.)

    30. Nagdideactivate ng social medias niya especially Facebook & Messenger kaya minsan hindi siya macontact.

 First JS Prom (Grade 7) 

 18th Debut 

(February 10, 2018)

First birthday travel with my closest friends 

 at Strawberry Farm, 

La Trinidad, Benguet, Baguio City

(February 09, 2019)

Birthday Travel with Mama at Wright Park, 

Baguio City (February 09, 2020)

Why 'La Vida de Chabelita'? 🤔

Naikwento ni Mama sa akin na kapag nagpupunta raw kami sa bahay ng Parents' house ni Papa at nakikita ako ni Lola Maura nung maliit pa lang ako ay tawag sa akin 'Chabelita'.

Favorite raw kasi panoorin ni Lola yung Mexican telenovela na "Gotita de Amor" at parang ako raw yung bata na Chabelita na pangalan. 

Sa totoo lang, nalaman ko lang din iyon 2 years ago kaya ginamit ko na rin yung 'Chabelita' at para na rin pahalagahan yung nagiisang memory ko sa Lola ko kahit hindi ko pa talaga siya nakabonding dahil super duper liit ko pa noon. Si Mama lang ang nagkukwento sa akin. 

Bagay din naman sa akin, di ba? 

Chubby + Isabela + Maldita = CHABELITA HAHAHAHAHA 🤣 Pero baka maniwala kayo na 'Maldita' talaga ako. Minsan lang. 😂

Bakit Blog at hindi Vlog dahil iyon na ang uso ngayon?

Awkward kasi ako humarap sa camera. Hindi rin ako ganun kaconfident. Isa sa mga kaartehan ko kapag sarili ko na ang usapan.You know what I mean. Not pretty to see. At saka mas gusto kong sinusulat yung stories, thoughts at feelings ko kaysa magsalita at least pwede pa iedit, di ba?

Bukod sa pagiging clumsy, minsan nagiging careless din ako sa words ko. Yung hindi mo naman intensyon sabihin pero iyon ang lumabas sa bibig mo. 

Isa pa, ang nakapaginspire sa akin na magblog ay si Maine but of course, with my own content.

Hindi lang dahil nainspire ako pero gusto ko rin magblog and here's my few reasons:

• To leave something in this world that created by me and my loved ones would always remember me.

• To understand myself more and to look back on how I changed for the better, healthier & stronger person. 

• To inspire & motivate others from my simple yet meaningful entries & stories of my life.

• To the people who's interested to get to know me deeply.

Iyon lang naman. 😊

Life Lessons :)

"To help yourself, you must be yourself. Be the best that you can be. When you make a mistake, learn from it, pick yourself up & move on."

- David Pelzer

1. Embrace yourself, your imperfections, your uniqueness & CHANGES

• No negative self-talk. Learn what to improve.
• Nobody & nothing is perfect in this world.

2. Trust your instincts

3. Listen more, Talk less

4. If you're unwell (mentally & emotionally) …

• Go to your room or somewhere else 
• Take a deep breath 3x
• Drink water
• Listen to music or watch funny shows
• Jot down your (any kind of) thoughts & feelings
• Cry 
• Sleep 

5. Respect yourself before others.

• Do not belittle or outdo others (Not doing this but I just want to include it.)
• Respect opinions & privacy

6. Be nonchalant on every criticism that you'll hear.

7. Stop people-pleasing!

• Normalize that not everyone will like the way you are. Cool ka lang, ganern!

8. You cannot control how some people will treat you or what they'll say about you, but you can control how you react to it. 

9. Don't let your emotion control you.

10. Be grateful in everything or what God has offer to you.

11. If you want to build a happy, peaceful and successful relationship with yourself or with your significant other, remember the word: A.C.T.S. (Acceptance. Consistency. Trust. Stability) + Respect = LOVE

12. Pray everyday.

• Lagi naman available si Lord Jesus na makinig at tulungan tayo basta wag lang kalimutan na tulungan din ang sarili.